"Pan Tadeusz" to epicki poemat Adama Mickiewicza, uważany za arcydzieło polskiej literatury narodowej. Dzieło opowiada historię polskiego szlachcica Tadeusza Soplicy i jego uczucia do Zosi Horeszkówny, która toczy się w czasach konfliktu narodowego, jakim była wojna z Rosją w 1812 roku. Wielowątkowa fabuła osadzona jest w malowniczym krajobrazie polskiego dworu i przedstawia codzienne życie szlachty oraz burzliwe wydarzenia historyczne. Poemat nacechowany jest patriotyzmem, przemyśleniami filozoficznymi, a także obfituje w liczne opisy przyrody i tradycji narodowej. Język poematu jest bogaty, pełen metafor i symboli, a wierszowane strofy nadają mu rytm i harmonię. "Pan Tadeusz" jest wyrazem miłości do ojczyzny, jej historii i kultury oraz opowieścią o nieustępliwości ducha polskiego narodu.