Praga 1968 odnosi się do wydarzeń, które miały miejsce w Czechosłowacji w sierpniu 1968 roku. Była to interwencja wojsk Układu Warszawskiego, w tym Armii Radzieckiej, mająca na celu stłumienie ruchu liberalizacyjnego znanej jako Praska Wiosna.
Praska Wiosna była okresem politycznych reform, które miały na celu odnowienie i liberalizację systemu komunistycznego w Czechosłowacji. W ramach tych reform wprowadzono większą wolność słowa, swobody obywatelskie i gospodarcze reformy. Wzrastało również poczucie niezależności narodowej.
Jednak te zmiany spotkały się z dezaprobatą ze strony radzieckiego przywództwa i innych państw Układu Warszawskiego. Obawiali się oni, że rozwój liberalizacji w Czechosłowacji może podważyć ich własne rządy. W rezultacie podjęto decyzję o interwencji militarnej.
W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 roku wojska Układu Warszawskiego, głównie z Związku Radzieckiego, wkroczyły do Czechosłowacji. Interwencja wojsk była brutalna, z dużym użyciem siły przeciwko protestującym mieszkańcom Pragi. Doszło do walk ulicznych, a wiele osób zginęło lub zostało rannych.
Interwencja wojsk zakończyła Praską Wiosnę i przywróciła kontrolę nad krajem komunistycznym przywództwu Moskwy. Represje wobec reformatorów były surowe, a wielu z nich zostało usuniętych ze stanowisk lub zmuszonych do milczenia. Trwała długa era tzw. normalizacji, która oznaczała powrót do bardziej restrykcyjnego reżimu komunistycznego.
Praga 1968 była ważnym momentem w historii Europy Środkowej i symbolizowała konflikt między pragnieniem wolności i niezależności a kontrolą i represjami ze strony władzy komunistycznej.