"Rzeźnia numer pięć" (oryg. "Slaughterhouse-Five") to powieść autorstwa Kurta Vonneguta, opublikowana w 1969 roku. Jest to jedno z najbardziej znanych dzieł Vonneguta i uważane za klasyk amerykańskiej literatury powojennej.
Książka opowiada historię Billy'ego Pilgrima, weterana II wojny światowej, który doświadczył licznych traumatycznych wydarzeń, w tym bombardowania Drezna przez alianckie siły powietrzne w 1945 roku. Jednakże, fabuła powieści nie jest przedstawiona w sposób tradycyjny i linearny. Billy Pilgrim, pod wpływem tajemniczych podróży w czasie i przestrzeni, porusza się swobodnie między różnymi momentami swojego życia - zarówno przeszłymi, jak i przyszłymi. Czas i przestrzeń splatają się w niezwykły sposób, tworząc niesamowitą mozaikę narracyjną.
"Rzeźnia numer pięć" jest zarówno powieścią antywojenną, jak i metafikcyjną refleksją nad naturą czasu, historii i ludzkiego cierpienia. Vonnegut przeplata rzeczywiste wydarzenia z absurdalnymi i science-fictionowymi elementami, aby ukazać nieprzewidywalność losu i bezsens wojny. Książka skonstruowana jest w sposób nietypowy, zawiera krótkie rozdziały i często wprowadza elementy humorystyczne, które stanowią kontrast wobec tematyki trudnych doświadczeń bohatera.
"Rzeźnia numer pięć" eksploruje również temat traumy wojennej i jej wpływu na psychikę żołnierzy. Vonnegut porusza kwestię pamięci, wspomnień i sposobu, w jaki jednostki radzą sobie z przeszłością. Książka podważa tradycyjne narracje wojenne, krytykując zniszczenia i absurdalność konfliktów zbrojnych.
Dzieło Vonneguta wyróżnia się oryginalnym stylem pisarskim, błyskotliwymi i satyrycznymi obserwacjami, a także kreatywnym podejściem do struktury narracyjnej. "Rzeźnia numer pięć" jest nie tylko literackim arcydziełem, ale także ważnym głosem w dyskusji na temat wojny, ludzkiej kondycji i związanych z nią pytaniach egzystencjalnych.
Jest
(1 szt.)