Ernest Hemingway był jednym z najbardziej wpływowych pisarzy XX wieku. Jego styl pisarski był zwięzły, prosty i bez zbędnego zdobnictwa. Hemingway słynął z doskonałego opanowania języka i zdolności do oddawania głębi emocji i psychologii swoich postaci.
Jego powieści często opisywały tematy takie jak wojna, męskość, miłość i przygoda. Hemingway był również znany ze swojej fascynacji przygodami na otwartym morzu, polowaniem i życiem na granicy. Jego doświadczenia jako korespondenta wojennego podczas hiszpańskiej wojny domowej i II wojny światowej znalazły odzwierciedlenie w niektórych z jego najbardziej znanych dzieł, takich jak "Komu bije dzwon" i "Pożegnanie z bronią".
Cechą charakterystyczną twórczości Hemingwaya jest jego sposób opowiadania historii, który skupia się na emocjach i działaniach bohaterów, a nie na szczegółowych opisach. Jego proza była prosta, ale pełna głębi i subtelnych nawiązań.
Hemingway zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1954 roku za "swoje mistrzostwo narracyjne, które dostarczyło nową formę epickiego opowiadania, przyczyniając się do przejścia literatury od zdobnictwa do bardziej surowego i prawdziwego wyrazu".